Thursday, March 31, 2016

నేల-బండ

Posted by Mantha Bhanumathi on Thursday, March 31, 2016 with No comments
31-3-2016- శుభోదయం.
2. మీరు ఎప్పుడైనా ‘నేల-బండ’ ఆట ఆడారా? ఒకో సారి ఒకో ఆట పట్టుకుని వదలకుండా ఆడే వాళ్లం.
 నాకు పదేళ్లప్పుడు..
  మేం అరండేల్ పేట, ఒకటో అడ్డరోడ్డు, పదో లైన్లో పాటిబండ ప్రసాదరావుగారింట్లో ఉండేప్పుడు ఆడే వాళ్లం.. రోజూ! ఎండ మండిపోతున్నా వారింట్లో.. పెద్ద పెరట్లో బోలెడు నీడుండేది. రకరకాల చెట్లు.
చెట్టు మీద చెయ్యేస్తే బామ్మగారు.. ప్రసాదరావుగారి తల్లి, కర్ర పట్టుకునొచ్చేది. ఎందుకో కానీ.. చాలా నాపరాళ్లు, బండలు, చిన్న అరుగులు ఉండేవి. ఒక మూలగా ఒక రేకుల గది ఉండేది. అందులో బుల్లి సంసారం.. ఇద్దరే ఉండేవారు, కొత్తగా పెళ్లయిందనుకుంటా.
దమయంతి (ఇంటివాళ్లమ్మాయి), లైలా, చిన్నమ్మ, కమల.. ఇంకా ఇంటివాళ్లబ్బాయి చిట్టి, తన స్నేహితులు కూడా ఉండే వారు.
పంటలేసుకునే వాళ్లం. చివరికి మిగిలిన వాళ్లు దొంగని తెలుసు కదా! ఇంక చూడండి.. దొంగ ఎవర్ని పట్టుకుంటే వాళ్లు దొంగే. నేలా, బండా.. ఏది కావాలి? దొంగ ఎంచుకుంటుంది (టాడు).
నేల ఎంచుకుంటే.. నేల మీద మనం ఉండకూడదు. దొంగ వస్తుంటే బండ మీదికి దుంకెయ్యాలి. ఒక సారి.. చిన్న బండ అది. నాకు ఒక కాలు బండ మీద ఒక కాలు నేల మీద ఉండి పోయింది. దొంగ పట్టుకుంది.
ఏం చెయ్యాలి?   శిఖరాగ్ర సమావేశాలయ్యాయి.. చుట్టుపక్కలున్న పిల్లలంతా వచ్చేశారు. బామ్మగారు అటుకులు పెట్టింది. నవులుతూ ఒకటే చర్చలు.
చివరికి దొంగకే ఓటేశారందరూ. గొణుక్కుంటూ, నేను పరికిణీ దోపుకుని.. అరిచా.. “రెడీ?”

Wednesday, March 30, 2016

తొక్కుడు బిళ్ల

Posted by Mantha Bhanumathi on Wednesday, March 30, 2016 with No comments
30—3—2016.
    1..తొక్కుడు బిళ్లాట:- గుర్తుందా? అప్పుడు నాకు ఏడో ఎనిమిదో ఏళ్లుంటాయి.
     ఆట చివర్లో కళ్లు మూసుకుని గళ్లు దాటాలి.
అలా మూసుకున్నపుడు మా వరాలు గబగబా గీత తుడిపి కొత్తది గీసేది. చేతిలో తయారుగా ఉండేది తడి బట్టొకటి. సీతాలు, దుర్గ..  దాంతో కుమ్మక్కే.. అందరూ కలిసి నన్ను ఔటు చేసే వారు.
మరి అప్పుడు తప్పు గడిలోనో, లేక పోతే గీత మీదో కాలు పడక తప్పదు కదా?
ఎందుకంటే ఎవరౌటైతే వాళ్లు తీపి తినిపించాలి. మా అమ్మ నాల్రోజుల కోసారి మైసూరు పాకం చేసేది. ఇంట్లో వెన్న కాచిన నేతితో. గుమ్మం ముందుకొచ్చి పితికిన పాలు పోయించుకునే వారు అప్పట్లో. పాలవాడు, గిన్నెలో కొద్దో గొప్పో నీళ్లుంచి, అవి కింద పడకుండా గిన్నె గిర్రున తిప్పి తలక్రిందులు చేసే వాడు. అపకేంద్ర బలంతో ఒక్క చుక్క కూడా కింద పడేది కాదు.
ఇంతకీ మైసూరు పాకం చెయ్యడంలో మా అమ్మను మించిన వాళ్లు లేరని చెప్పు కునే వాళ్లు అప్పట్లో. ఎన్ని సార్లు చేసినా ఒకే లాగ వచ్చేది. అదే నా స్వంత కాపురంలో చెయ్య బోతే.. ఒకో సారి ఒకో లాగ వచ్చేది. మైసూర్ పాయసం, బంక, ఇటిక.. ఇలా చాలా పేర్లు పెట్టుకునే వాళ్లం.
మా అమ్మ మైసూర్ పాక్..,చిన్న చిన్న డైమను ముక్కలు చేసి సీసాల్లో పెట్టేది. ఒక్కోటి నాలిక మీదేసుకుంటే జర్రున జారి పోయేది గొంతులోకి. ఆ ముక్కల కోసం అన్న మాట. అంత తొండి చేసే వారు.
అమ్మ ఏమనేది కాదు. తనే విస్తరాకు ఆకులుగా తుంచి తలో రెండు ముక్కలూ పెట్టేది.